Ακούγεται σαν τίτλος από παιδικό παραμύθι. Το στοιχειωμένο ή το μαγεμένο σπίτι. Το σπίτι των πνευμάτων. Από μόνος του ο τίτλος ασκεί μια γοητεία. Η γοητεία του αγνώστου και του απρόσμενου μεσα σε ένα περιβάλλον κατα τα άλλα απόλυτα ελεγχόμενο. Το σπίτι μας, η εστία μας, που αντιπροσωπεύει την ασφάλεια και την εξοικίωση, αλλάζει. Ολο και περισσότερες συσκευές αποκτούν ικανότητα δικτύωσης και επικοινωνίας. Όλο και περισσότερο το σκηνικό γίνεται ένα πραγματικά Connected Home.
Κατά καιρούς διάφοροι όροι έχουν χρησιμοποιηθεί. “Internet Home”, Smart Home”, “Intelligent Home”, και άλλοι. Τώρα η έμφαση είναι στη διασύνδεση. Και κυρίως στον τομέα της διασκέδασης. Εγινε πλέον κατανοητό ότι οι τα διασυνδεδεμένα ψυγεία, κουζίνες και τοστιέρες δεν προσθέτουν πολύ αξία στη ζωή μας – έχουν αρκετή αξία σαν standalone συσκευές και δεν χρειάζονται περισσότερη.
Η τηλεόραση όμως; Το PC; H ψηφιακή κάμερα; Το τηλέφωνο (ή το video-phone); Το κινητό; Αυτές οι συσκευές είναι «καταδικασμένες» σε διασύνδεση. Και η πανσπερμία τους σε τύπους και format οδηγεί υποχρεωτικά στην ενοποίησή τους μέσω του δικτύου.
Λέγοντας Connected Home, εννοούμε το σπίτι που είναι έτοιμο να εντάξει υπηρεσίες βίντεο και πολυμέσων στην καθημερινότητα των κατοίκων του. Σήμερα, ο κάθε χρήστης μπορεί, σχετικά εύκολα, να έχει ένα σύστημα entertainment στο σπίτι του και να συνδέεται με το Διαδίκτυο, να κατεβάζει τα βίντεο που τον ενδιαφέρουν (για ενημέρωση ή για διασκέδαση), και να διαχειρίζεται την πληροφορία που λαμβάνει. Την ίδια στιγμή, οι τρόποι διακίνησης του βίντεο συνεχώς εξελίσσονται σε νέες, πιο συναρπαστικές μορφές, που δημιουργούν νέες δυνατότητες. Το peer-to-peer, ή και πιο ελεγχόμενοι τρόποι διανομής περιεχομένου, δίνουν την δυνατότητα να υπαρχει ευελιξία και ακαριαία, σχεδόν, ανάκτηση περιεχομένου.
Οι νέοι και οι παραδοσιακοί τρόποι διανομής περιεχομένου συνδυάζονται. Για παράδειγμα, με την έλευση της ψηφιακής επίγειας τηλεόρασης, τον εκσυγχρονισμό της δορυφορικής καθώς και την εξέλιξη του IPTV, ανοίγονται νέοι τρόποι εκμετάλλευσης της τεχνολογίας ακολουθώντας παραδοσιακά (broadcasting) ή πιο μοντέρνα μοντέλα (on-demand).
Αλλά το σημαντικό είναι ο χρήστης. Ο κάτοικος του «σπιτιού». Ο χρήστης μπορεί να δημιουργήσει το προσωπικό του προφίλ, με τις προδιαγραφές που τον χαρακτηρίζουν, και βάσει αυτού να λαμβάνει μόνο το υλικό που τον ενδιαφέρει, και τίποτα περισσότερο. Μπορεί να επιλέγει τις ταινίες που προτιμά, με βάση π.χ. το είδος, τον σκηνοθέτη ή τον πρωταγωνιστή. Μπορεί να βλέπει μόνο τις διαφημίσεις που τον αφορούν, αποκλείοντας άλλες που απευθύνονται σε άλλα κοινά. Μπορεί να ελέγχει το τηλεοπτικό προϊόν που παρακολουθεί, τις ιστοσελίδες που επισκέπτεται, τα παιχνίδια που παίζει, τη μουσική που ακούει, και τις φωτογραφίες του, όλα από μία συσκευή χειρός. Μπορεί να επιλέγει την ταχύτητα που χρησιμοποιεί και την ανάλυση της εικόνας που παρακολουθεί (υψηλή για καλύτερη ποιότητα ή χαμηλή). Μπορεί να διαχειρίζεται τον χρόνο του καλύτερα, να διασκεδάζει περισσότερο, να ενημερώνεται για όσα τον ενδιαφέρουν, όταν (και αν) τον ενδιαφέρουν. Αυτός ο χρήστης δεν επιλέγει απλώς υπηρεσίες. Επιλέγει να ζήσει μια νέα εμπειρία, στην οποία βάζει ο ίδιος τις προδιαγραφές. Κουνώντας το δικό του μαγικό ραβδάκι: Το τηλεχειριστήριο.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που τα παραμύθια με ταξίδευαν με τη γοητεία του άπιαστου, του υπερφυσικού ή απλώς του μη καθημερινού. Σήμερα, οι άνθωποι γοητεύονται από το Δικτυωμένο Σπίτι – και ξέρουμε πως δεν είναι ούτε άπιαστο ούτε υπερφυσικό. Είναι πια πραγματικότητα.
Αναστάσιος Λιλάκος, greek-bloggers@cisco.com
Blog@Cisco 